Op 24 oktober j.l. kwam ik aan in Amsterdam, terug van vakantie. Ik stap uit de auto, doe de achterdeur open om spullen eruit te nemen en heb niet door dat er iets mis is.Ik loop heen en weer en dan zie ik het. Ik ben in een drol gestapt. Een reuzendrol. Ik vloek binnensmonds. 

Zet ik voet aan wal in de stad, krijg ik dit. Voor de zekerheid kijk ik ook onder mijn andere schoen, ook daar zit een grote hoeveel poep tussen de schoenprofielen geperst. Ook de zijkanten zitten onder. Wat ben ik boos en ongelooflijk zielig. Weer zo’n aartsluie hondenbezitter. Welkom terug in de stad, denk ik.

Naar binnen dus op kousenvoeten met in één hand beide vieze schoenen. De papierbak is leeg, uiteraard geleegd vlak voor ik vertrok. Dus naar de kast met oude lappen, met in één hand de schoenen en in de andere een 8m2 grote lap. De lap tussen m’n tanden en scheuren maar.

Schoonmaken in de keuken, nee geen optie, de badkamer dan, nee zeker niet.  Ik ben moe, moet de auto nog wegbrengen en nu deze vuiligheid. Voor de zekerheid vloek ik nog een keer binnensmonds. De WC. Ik heb een wc met een zgn glijbaantje, ook geen optie. Het wastafeltje dan maar in de WC.

Eén schoen op de grond op de doek. De andere in het ,voor dat doel, veel te kleine wasbakje. Onder de kraan, aha een nagelborsteltje en nu maar schrobben. Het water vieze spettert rond, komt op de tegeltjes, op de vloer op, op m’n handen, op m’n kleding.

De veters, ja die veters, ik zie dat ze veelvuldig in aanraking komen met de met hondenpoep besmeurde zijkant van de schoenen. Dus die knip ik eruit. Ik maak de vloer, de tegeltje, het wasbakje kortom de gehele WC schoon. Douchen en alle kleren in de wasmachine. 

Twee uur later sta ik, schoongepoetst weer buiten. Kijk voor de zekerheid onder m'n schoenzolen stap in en rijd weg.

De drijfnatte schoenen staan daarna nog dagen te drogen op de gang.



Wil je reageren? Dat kan. Je kunt Constance bereiken op 
constancevarekamp@stadsdorpwesterpark.nl

Alle blogs zijn hier terug te lezen.