Vroeger, met het gezin, gingen we vaak naar Frankrijk. Mijn vader was een echte francofiel. En wat we toen niet allemaal meenamen: we gingen met een bungalowtent, een enorme, met alles erop en eraan. Een opvouwbaar keukentje, gasflessen, de potten en de pannen. Een tafel, stoelen en niet de kleinste, luchtbedden, slaapzakken, kussens en beddengoed. Spelletjes, voorraad eten, de kleren en toiletartikelen, handdoeken, theedoeken en badlakens. Zwemkleren, allerlei schoenen en slippers en ook nog nette kleren voor 'je weet maar nooit'. Nou ja, echt te veel om op te noemen. Soms hadden we behalve een imperiaal ook nog een aanhangwagen. En dan zaten mijn broer en ik nóg klem op de achterbank.

Voorafgaand aan het vertrek was er meestal een gespannen sfeer. Mijn moeder pakte in en dirigeerde mijn broer en mij naar beneden met de spullen, waar de traptreden zich vulden. Mijn vader stond de boel, soms binnensmonds vloekend, in en op de auto te stouwen. En als er dan echt niks meer bij kon, dan kwam mijn moeder toch nog met de laatste tas naar beneden en zorgde ze, nog wat herschikkend, dat ook die tas nog mee kon.
Ik vond het altijd een hele opluchting als we eindelijk, na nog een plas door iedereen, de straat uit reden. En als mijn moeder dan al snel vroeg: wie wil er een Mentosje? Dan was ik gerustgesteld en waren we serieus op weg.

BORDUURWERK
Als ik tegenwoordig zelf op reis ga, neem ik zo min mogelijk mee. Vaak volstaat mijn wandelrugzak van 24 liter en soms gebruik ik mijn kleine rolkoffertje. Maar meestal ga ik dan ook geen weken achter elkaar weg, maar meerdere korte periodes.

Zo was ik dit jaar in een NIVON huis in Wijk aan Zee. Een midweek 'Verzorgd vrij zijn'. Lekker overdag je eigen gang gaan en voor alle maaltijden werd gezorgd. Een luxe.
Ook was ik met mijn 91-jarige moeder een lang weekend in het vakantiehuisje van mijn broer in Egmond aan den Hoef. Ze laat zich dan, inclusief haar scootmobiel, brengen met het aanvullend vervoer. Dan kunnen we daar samen uit de voeten. Door het duin fiets ik me dan een ongeluk met een aantal versnellingen en zij kachelt lekker door.
Eind augustus ga ik een weekje salsa zingen in Limburg. Dan ga ik wel met een rolkoffertje.


Wat ik zeker meeneem op een groepsvakantie is mijn borduurwerk én de oordopjes van mijn telefoon. Al vaker heb ik ervaren hoe heerlijk borduren is tijdens het verblijf met een groep. Bij het ontspannen in de avond kan ik bordurend alle gesprekken opvangen en me erin mengen als ik dat wil. Maar ik kan me ook, zeker met mijn oordopjes in, even helemaal afzonderen terwijl ik toch aanwezig blijf in de groep.

Ik wens jou, wat je ook gaat doen of niet gaat doen, waar je ook naar toe gaat of niet naar toe gaat, wat je ook meeneemt of niet meeneemt, fijne zomerweken. Mooi weer, niet te warm, en veel plezier.

Groet,



Wil je reageren? Dat kan. Je kunt Dasya bereiken op dasya@stadsdorpwesterpark.nl

Alle blogs zijn hier terug te lezen.