Blog 45: Muis

Ik zag de vuilniszak bewegen, na een uur bewoog het nog en na een half uur ook nog. Gedreven door afschuw, woede en angst raapte ik een grote steen van de grond, opende de zak, legde deze strategisch neer, keek erin en er werd teruggekeken.

De muis die mij in m’n eigen camper een aantal dagen geterroriseerd heeft keek mij vanaf het vel waar hij opgeplakt was vlakbij het stukje chocola, waar muizen dol op zijn, aan. Overweldigd door een ongekende bloeddorst, sloeg ik het dier dood. Knoopte de zak dicht zodat ik het bloed niet hoefde te zien en deponeerde buiten de camping, ver weg ,de zak met het lijk.

En hoe kwam dit nu zo? Drie maanden lang had ik de camper schoongemaakt geparkeerd buiten de stad . Echter ik was vergeten dat er nog 3 pakken rijst bonen en penne in een lade stonden. Na die maanden was de chaos niet te filmen. Eén dode muis in de lade. Verder overal keutels en in het dashboardkastje en onder de matras trof ik penne aan. En een gat in m’n rugzak gebeten vanwege een rolletje mint.        

                             

M’n handen in het haar uiteraard. Vanwege m’n eigen stomheid en de aangetroffen chaos. Een schoonmaakbedrijf ingeschakeld. Enfin na uren vertraging vertrokken we pas  ‘s avonds, in een brandschone wagen, opgelucht dat nú alles achter de rug was.

 

De eerste nacht al dacht ik iets te horen. Toch nog een muis. ik heb hem niet kunnen vangen. Meegereden heeft hij tot Spanje. Een ongediertebestrijdingsbureau heeft ons de voornoemde plakplaten afmeting A3 verkocht. En na twee dagen was het zover. Gedreven door honger plakte hij zich vast. Eindelijk.