Ik stap de nieuwe winkel binnen 'de Wijnboer', in de Van Limburg Stirumstraat en loop langs flessen fruitige, rode wijn. Nog niet zo lang geleden waren hier de aquaria met op maat, op kleur en op soort geselecteerde fraaie vissen. Waar nu de landwijnen staan was eerder het domein van konijnen, hamsters en cavia’s.
Er hing een typische dierenwinkelgeur, een mix van levende have, dierenvoeding en dierenattributen.

Rechts staat de witte wijn. Vroeger stond ik daar nog blikken kattenvoer uit te zoeken. Daar waar nu de champagnes staan, stonden ooit bakken met tuigjes en speeltjes. Tegen de achterwand hingen de vogelkooien. Het vrolijke gekwetter van de kleurige vogeltjes, kan ik, als ik mijn ogen sluit, nog steeds horen. Nu staat er voor een witte tegelwand, een kassa.

De ontmanteling van de winkel heb ik meegemaakt. Ik stond een doosje met wormen af te rekenen, wat was het stil in de zaak, waren de vogeltjes weg? Het voltallige personeel moest voldoen aan vakbekwaamheidseisen. Eerst een opleiding volgen, daarna mochten er pas vogels verkocht worden.

Vervolgens, omdat het personeel nog niet voldeed aan de nieuwe regelgeving, moesten de knaagdieren en de vissen weg. De kosten kwamen voor rekening van de eigenaar. Daarop werd besloten om dan maar helemaal te stoppen. Na de uitverkoop, sluit de dierenwinkel definitief haar deuren.

Enige maanden later sluit ook drogisterij 'Tom Lowie', de buren, haar deuren. Een tijdperk in dit deel van de straat is dan definitief voorbij.

Ik loop verder langs de collectie wijnen. Ik tik tegen een fles wijn en luister naar het tinkelende geluid, bewonder kleurrijke etiketten, snuffel aan een capsule, in de hoop dat een tipje van de kwaliteit van de wijn prijs wordt gegeven en streel hier en daar een slanke hals. Dit overgangsritueel heb ik nodig, omdat ik de dierenwinkel toch mis.



Wil je reageren? Dat kan. Je kunt Constance bereiken op constancevarekamp@stadsdorpwesterpark.nl