In de roerige jaren zeventig vluchtte Ramin uit Iran. Hij woont inmiddels al meer dan dertig jaar aan de kade. "Ik vind het een heel mooi idee, die moestuinbakken en natuurlijk doe ik daar aan mee" begint hij enthousiast te vertellen. "Het kweken van mijn eigen groenten en kruiden doet me soms terugdenken aan de tijd bij mijn opa, die boer was. Toen ik klein was gingen we soms naar zijn boerderij. Dat vond ik altijd fantastisch. Je kon allerlei vruchten, zoals vijgen en pruimen, zo van de boom plukken. Fruit smaakt zoveel lekkerder als het met liefde en geduld heeft kunnen groeien.

Hoewel Ramin een achtertuintje heeft, is hij ronduit gelukkig met de moestuin aan het water. "Mijn tuintje ligt in de schaduw en er komt bijna geen zonlicht. Daardoor kan ik er nauwelijks groenten en kruiden verbouwen. De moestuinbak ligt echter op het zuiden en al mijn planten groeien daar geweldig."Hij laat me zijn boontjes proeven en vertelt glimlachend: "Wat je zelf op natuurlijke wijze kweekt smaakt zó veel lekkerder dan wat je in de winkel koopt. Je kunt tegenwoordig het hele jaar door aardbeien kopen, maar dat is niet natuurlijk. Groenten en fruit horen bij bepaalde seizoenen; die moet je niet kunstmatig het hele jaar door kweken. De natuur laat planten groeien. Aan die planten komen de vruchten waarvan wij en ook veel dieren kunnen genieten. Zo simpel werkt het in de natuur.”

Ramin en zijn vrouw Joanna kennen inmiddels veel buren, maar ze merken dat je elkaar toch wat vaker ziet en spreekt sinds de moestuinen er staan. "Je bent lekker met de plantjes bezig en je ziet een buurvrouw of -man langskomen en maakt dan even een praatje. Of je gaat een keertje buiten eten aan die grote tafel en dan komen anderen er gezellig bij zitten. Je ziet ook mensen die niet aan de kade wonen tussen de bakken lopen en soms aan tafels zitten. Ze vinden het duidelijk erg gezellig, zo'n kade vol planten en met grote houten tafels. Het nodigt gewoon uit."

Wat Ramin betreft blijven de moestuinbakken staan, ook na het herstel van de kade. "Het  is echt  veel beter zo. Door het eenrichtingsverkeer is het hier rustiger geworden en komt er minder zwaar verkeer langs. En dat we minder parkeerplekken hebben lijkt geen enkel probleem te zijn. Met deze mooie 'tuinen op pootjes' kunnen we dan van onze verse groenten en kruiden blijven genieten."


Dit artikel is geschreven door Aristide Weitenberg. Hij maakte ook de foto's.

Wil je reageren? Dat kan!

Elke 2 weken verschijnt er een nieuwe aflevering van dit feuilleton. De eerstvolgende aflevering verschijnt op zaterdag 24 november.

De eerdere afleveringen van dit webfeuilleton vind je hier.