Ik was laatst op urban village tour in Marseille. De Franse havenstad is ongeveer net zo groot als Amsterdam en herbergt ook vrijwel hetzelfde aantal inwoners (ruim 800.000).

We liepen de benen uit ons gat: van zuid naar noord via west en oost. Niet enkel om ons quotum aan 10.000 stappen te halen of alle traditionele “toeristendingen” te zien, nee onze Belgische vrienden die naar Zuid-Frankrijk zijn geëmigreerd wilden ons vooral ervaren hoe stadsbewoners zélf hun stad leefbaar maken. Dat ‘het ‘echt wel kan, het met en naast elkaar leven van mensen uit verschillende culturen of ze nu zwart zijn, geel of blank, moslim, christen, joods of niet gelovigen, arm of rijk, jong of oud, topfit of ziek. Dat stedelingen gezamenlijk van alles ondernemen. Dat de stad van onderaf bruist. En al wandelend merk je dat ‘t lukt in Marseille.

Halal kip

Zo kom je een paar kilometer lopen vanaf de oude haven mensen in een soort kasba terecht waar mensen van Afrikaanse origine eetbare wortels en kleurige stoffen verkopen. Vier Marokkaanse vrouwen hebben er hun eigen hapjeswinkel opgericht en een paar huize verderop slacht de halal kippenslager een levende kip naar keuze en geeft haar met veer en al mee in de La Marseillaise van gisteren. Maar… hier huist óók de varkensslager, een  echte Franse baquetterie en de loodgieter. Alles en iedereen vreedzaam naast elkaar. Niets aan de hand.

Idealisten

Mooi is ook wat er gebeurt in de Friche, een oud fabrieksterrein in La Belle Mai, ondanks de prachtige naam toch een achterstandswijk. Hier is een speeltuin gebouwd, krijgen de buurtkinderen les in skaten en acrobatiek en worden voorstellingen gegeven. De buurtbewoners hebben er een groenten- en kruidentuin aangelegd en runnen een levendig restaurant en een inmiddels bekend theater.

Noem ze idealisten maar ze krijgen het wel voor elkaar! Net zoals de groenplanters wiens zaaiwerk in steeds meer straten van de oude stad wortel schiet in de door de Afrikanen zo kunstig gefabriceerde plantenbakken van oude autobanden.

Met hun urban village tour geven onze Belgische vrienden een prachtig blik in een, zo noem ik het maar, Frans stadsdorp. Zo wordt duidelijk dat er bottum up veel meer mogelijk blijkt dan wat beleidsmakers aan hun vergadertafels bekokstoven.  Immers stadsbewoners willen maar een ding: rustig, vredig en prettig samenleven.

Tour opzetten?

Ook ons stadsdorp herbergt verschillende nationaliteiten: Turkse, Marokkaanse, Engelse, Belgische, Amerikaanse, Afrikaanse, Franse, Duitse, Chinese, Japanse, Columbinaanse, Algerijnse, Surinaamse, Antilliaanse, Scandinavische en Nederlandse mensen.  Wij kunnen met elkaar ook urban village tours opzetten om elkaar te (laten) zien en te vertellen over onze gewoontes, ideeën, gedachten, geloven, over kortom onze levens. En misschien kunnen we elkaar (ook letterlijk) laten proeven van onze culturen.



Wil je reageren op deze blog? Dat kan!

De eerdere blogs kun je hier teruglezen.